Ładowanie baterii wózków widłowych, a strefy zagrożenia wybuchem.

Podczas ładowania akumulatorowych trakcyjnych, w których wykorzystywane są wodne roztwory elektrolityczne (z wyjątkiem szczelnych gazowo ogniw wtórnych), wydzielane są gazy, co jest wynikiem elektrolizy wody przez prąd przeładowania. Produkowane gazy to wodór i tlen.

Co w przypadku, gdy przekroczymy dolną granicę wybuchowości wodoru?

Jeżeli wskutek emisji do otaczającej atmosfery stężenie wodoru w powietrzu przekroczy 4%, może powstać mieszanina wybuchowa. Gdy ogniwo będzie w pełni naładowane, nastąpi elektroliza wody, w wyniku której, w warunkach standardowych, tj. w temperaturze 0 °C i ciśnieniu 1 013 hPa:

1 Ah powoduje rozkład 0,336 g H2O na 0,42 dm3 H2 i 0,21 dm3 O2;
3 Ah powoduje rozkład 1 cm3 (1 g) H2O;

Poproś o ofertę

Kiedy zatrzyma się emisja wodoru od zakończenia ładowania?

Emisja gazu z ogniw powinna zatrzymać się w ciągu godziny od zatrzymania działania urządzenia ładującego. Jednak i po tym czasie środki ostrożności są wciąż niezbędne, ponieważ gaz uwięziony wewnątrz ogniw może zostać nagle uwolniony w wyniku ruchu baterii, kiedy jest ona ponownie instalowana do pojazdu jak również podczas jazdy. Trzeba też zwrócić uwagę, że pewna dodatkowa ilość gazu może być wytwarzana podczas użytkowania wózka w wyniku hamowania regeneracyjnego.

Co musi zrobić przedsiębiorca, użytkownik lub projektant?

Dlatego – zgodnie z obowiązującymi przepisami – każdy przedsiębiorca, projektant lub użytkownik, który organizuje stanowisko ładowania akumulatorów, ma obowiązek przeprowadzenia oceny zagrożenia wybuchem.

Dowiedz się więcej: Ocena zagrożenia wybuchem stanowisk ładowania wózków elektrycznych.

Zapoznaj się z naszą ofertą

Czym jest strefa zagrożenia wybuchem?

Strefa zagrożenia wybuchem to przestrzeń, w której może występować mieszanina wybuchowa substancji palnych z powietrzem lub innymi gazami utleniającymi, o stężeniu zawartym między dolną i górną granicą wybuchowości.

Czy musimy wyznaczać strefę zagrożenia wybuchem przy stanowisku ładowania akumulatorów?

To zależy od wyników przeprowadzonych obliczeń – w szczególności od liczby akumulatorów, rodzaju urządzeń oraz charakterystyki instalacji. Kluczowe jest to, że zgodnie z przepisami, strefę zagrożenia wybuchem należy wyznaczyć, jeśli w pomieszczeniu może wystąpić mieszanina wybuchowa o objętości co najmniej 0,01 m³ w zwartej przestrzeni.

Nasze spostrzeżenia z praktyki

Podczas realizacji ocen zagrożenia wybuchem dla stanowisk ładowania akumulatorów trakcyjnych zauważamy, że wielu użytkowników czuje się zagubionych. Zwłaszcza po zapoznaniu się z często sprzecznymi informacjami dostępnymi w internecie. Pojawia się tam np. hasło: Dokument zabezpieczenia przed wybuchem jako pierwsze działanie. Tymczasem my rekomendujemy inne podejście – najpierw działania wynikające z przepisów przeciwpożarowych, czyli Ocena zagrożenia wybuchem. A dopiero potem – jeśli zajdzie taka potrzeba – działania wynikające z przepisów BHP, czyli ocena ryzyka wystąpienia atmosfery wybuchowej i na jej podstawie opracowanie Dokumentu zabezpieczenia przed wybuchem.

Jak wygląda ocena zagrożenia wybuchem?

Pierwszym krokiem jest identyfikacja pomieszczeń, w których może występować atmosfera wybuchowa.
Następnie przeprowadzamy obliczenia, czy może tam powstać mieszanina wybuchowa o objętości co najmniej 0,01 m³ w zwartej przestrzeni. Kluczowe jest tu określenie, w jakiej odległości X od źródła emisji stężenie np. wodoru osiągnie 4% objętościowych – czyli dolną granicę wybuchowości (DGW). Analogiczne zasady stosuje się także dla innych substancji, z uwzględnieniem ich DGW. Na podstawie tych danych możemy oszacować objętość mieszaniny wybuchowej w zwartej przestrzeni.

Dlaczego to ważne?

Takie podejście pozwala wskazać właścicielowi, zarządcy lub użytkownikowi obiektu, jakie działania są możliwe i potrzebne. Ich zakres zależy nie tylko od wyników oceny, ale również od dostępnych środków finansowych.

Pamiętajmy: ocena zagrożenia wybuchem ma przede wszystkim odpowiedzieć na pytanie, czy może wystąpić atmosfera wybuchowa oraz jakie są potencjalne źródła zapłonu. Mając te informacje, możemy – we współpracy z Klientem – zaproponować rozwiązania ograniczające zagrożenia oraz optymalizujące koszty eksploatacyjne.

Jeśli w wyniku ponownej oceny okaże się, że podjęte działania są niewystarczające, wtedy przechodzimy do kolejnego etapu – już w ramach BHP – czyli: